Od dłuższego czasu bolą Cię stawy, ale zwlekasz z wizytą u specjalisty? Uważaj, ból sam nie przejdzie! Jeśli to reumatoidalne zapalenie stawów, dolegliwości będą się nasilać i nawracać, a ulga będzie jedynie chwilowa. To schorzenie przewlekłe, które wymaga skrupulatnego przyjmowania leków i rehabilitacji – tylko wtedy można zahamować jego rozwój. Warto wziąć też pod uwagę, że RZS to nie jedyna możliwość. Konsultacja medyczna jest konieczna, gdyż inne choroby stawów również utrudniają wykonywanie najprostszych czynności i wywołują nieznośny ból. A oto niektóre jednostki chorobowe obejmujące stawy – nie wolno ich lekceważyć!
Reumatoidalne zapalenie stawów
Reumatoidalne zapalenie stawów wykazuje trzy cechy, które utrudniają powrót pacjenta do dawnej sprawności i praktycznie uniemożliwiają całkowite wyleczenie. Obejmuje cały organizm, ma charakter przewlekły, a objawy ulegają nasileniu. Schorzenie opanowuje cały kościec, prowadząc do stopniowej degeneracji kolejnych stawów: najpierw nadgarstków, palców, kolan i stóp, w późniejszym stadium dochodzą stawy biodrowe, łokciowe i barkowe.
Istotą tej poważnej choroby stawów, a zarazem jej początkowym etapem, jest stan zapalny błony maziowej. To substancja wyściełająca torebki stawowe, której zadaniem jest zmniejszanie tarcia pomiędzy chrząstkami stawowymi, powstającego w trakcie poruszania. Stan zapalny błony maziowej powoduje zwiększone wydzielanie mazi, która przestaje mieścić się w torebce stawowej. W efekcie maź zaczyna wywierać bolesny nacisk na chrząstki stawu, co z biegiem czasu prowadzi do ich uszkodzenia. W końcu staw zostaje poważnie unieruchomiony i ulega deformacji, co chory odczuwa w postaci bólu i znacznego ograniczenia sprawności.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
To kolejna przewlekła choroba stawów z nasilającym przebiegiem – najpierw obejmuje dolny odcinek kręgosłupa, z czasem „wędruje” w górę, aż do odcinka szyjnego. Nazwa doskonale określa naturę tego schorzenia. W przebiegu zaawansowanej odmiany choroby Bechterewa (inna nazwa ZZSK) dochodzi do skostnienia połączeń międzykręgowych, co prowadzi do zesztywnienia kręgosłupa. Rezultaty są bardzo poważne – od wad postawy, przez dotkliwy ból, aż po znaczną niepełnosprawność. Wbrew pozorom stan zapalny może zająć nie tylko kręgosłup, ale również stawy kończyn (np. barkowy), a nawet organy (serce, oczy). Leczenie tej przewlekłej choroby stawów polega na łagodzeniu dolegliwości bólowych i spowalnianiu zesztywnienia poprzez rehabilitację.
Dna moczanowa
Kolejnym schorzeniem, którego nie wolno lekceważyć, jest dna moczanowa. Za jej rozwój odpowiadają zaburzenia metabolizmu, w wyniku których organizm wytwarza za dużo kwasu mlekowego. Substancja ta odkłada się w pobliżu stawów, gdzie ulega krystalizacji. Kryształki kwasu mlekowego (tzw. moczany) uszkadzają stawy i wywołują przewlekły stan zapalny. Najczęściej choroba zajmuje staw palucha stopy, choć może dotyczyć również stawu łokciowego, kolanowego, nadgarstka, barkowego, a nawet kręgosłupa.
Choć ta choroba stawów może rozwijać się nawet kilkanaście lat bez żadnych objawów, na dalszym etapie daje o sobie znać ostrym i narastającym bólem oraz deformacją stawu. Nieleczona dna moczanowa prowadzi do utraty sprawności oraz odkładania kryształków w innych organach (np. nerkach) i częściach ciała (pięty, uszy).
Choroba zwyrodnieniowa stawów
Podczas gdy inne choroby stawów często wynikają ze stanu zapalnego, zwyrodnienie polega na stopniowym ścieraniu się chrząstki stawowej wskutek długotrwałych przeciążeń. Niestety, w tym przypadku chory sam doprowadza do rozwoju schorzenia poprzez utrzymywanie nieprawidłowej wagi ciała (otyłość), noszenie ciężarów, niedbanie o właściwą postawę ciała. Niemniej za chorobę zwyrodnieniową stawów odpowiadają także wrodzone wady budowy stawów i obciążenia genetyczne. Również dawne kontuzje mogą prowadzić do stopniowej degeneracji stawów.
Do typowych objawów tego schorzenia należą ból nasilający się podczas stania i chodzenia oraz poranne zesztywnienie ciała. Leczenie sprowadza się do przyjmowania leków przeciwbólowych i hamujących postęp zwyrodnienia.
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
Na MIZS chorują dzieci do 16. roku życia, przy czym niektórzy pacjenci odczuwają skutki tej choroby przez całe życie. Podstawowymi objawami są sztywność i ból stawów o różnym nasileniu. Dochodzą do tego objawy nieswoiste, takie jak słaby apetyt, brak energii, apatia, niechęć do aktywności fizycznej.
Łagodna postać młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów obejmuje jedynie kilka stawów (np. palców, bioder i łokci), w poważniejszej dochodzi do zajęcia wielu stawów. Najcięższa forma tej dziecięcej choroby stawów (ogólnoustrojowa) obejmuje także organy. W leczeniu stosuje się głównie leki immunosupresyjne i niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także zastrzyki sterydowe.
Gorączka reumatyczna
Podczas gdy inne choroby stawów mają charakter przewlekły, gorączka reumatyczna występuje nagle i charakteryzuje się ostrym przebiegiem. Wysoka gorączka zwiastuje stan zapalny, który zaczyna atakować kolejne stawy. Umiejscowienie ognisk choroby wskazują zaczerwienienie i obrzęk, a skóra nad zajętym stawem staje się znacznie cieplejsza niż reszta ciała. Po kilku dniach objawy ustępują, jednak organizm nadal choruje – o dalszym rozprzestrzenianiu się choroby stawów mogą świadczyć podskórne guzki oraz rumień. Podobnie jak grypa, zaawansowana postać gorączki reumatycznej może doprowadzić nawet do zapalenia mięśnia sercowego.
Fibromialgia
Fibromialgia to choroba niezmiennie związana z bólem. Chory cierpi na przewlekłe bóle mięśni i stawów całego ciała, a dodatkowo skarży się na szczególną tkliwość w niektórych miejscach. Codzienne funkcjonowanie utrudniają także chroniczne zmęczenie, zesztywnienie, problemy ze snem, ogólne złe samopoczucie, osłabienie wzroku, obniżenie odporności.
Podobnie jak inne choroby stawów, również fibromialgia ma nie do końca poznane przyczyny. W dodatku rozpoznanie schorzenia jest utrudnione ze względu na szereg nieswoistych objawów, które można przypisać wielu innym jednostkom chorobowym.
Łuszczycowe zapalenie stawów
Łuszczycowe zapalenie stawów może przyjąć postać przewlekłą, choć może mieć również ostry przebieg. Objawy są podobne jak w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów: ból stawów, tkliwość w miejscu zajętym przez chorobę, obrzęki, zaczerwienienie skóry nad bolesnym stawem.
Znamienne dla tej choroby stawów jest zajęcie kończyn dolnych oraz stawów palców w dłoniach i stopach. Jak sama nazwa sugeruje, zmiany w stawach towarzyszą łuszczycy (choroba autoimmunologiczna skóry) – objawy mogą wystąpić nawet 20 lat po zdiagnozowaniu zmian skórnych, czasami stawy zaczynają boleć na długo przed stwierdzeniem łuszczycy, innym razem skóra i stawy cierpią jednocześnie. Leczenie ŁZS opiera się głównie na przyjmowaniu leków przeciwzapalnych oraz zastrzyków z kortykosterydami.
Be First to Comment