Sklerotyzacja to proces stopniowej degeneracji warstwy podchrzęstnej kości, który zazwyczaj towarzyszy chorobie zwyrodnieniowej stawów lub reumatyzmowi (np. RZS). Powoduje ból i zesztywnienie, przez co utrudnia poruszanie i wykonywanie codziennych czynności. Jak powstaje sklerotyzacja? Do czego prowadzi i czy można powstrzymać dalsze uszkodzenia?
Co to jest sklerotyzacja?
Zjawisko to można rozpoznać na podstawie badania rentgenowskiego – obraz wykazuje zagęszczenie warstwy kostnej przylegającej do chrząstki stawowej. Proces sklerotyzacji zachodzi w miejscach szczególnie narażonych na eksploatację, np. w stropie panewki stawu biodrowego, kręgosłupie, stawie krzyżowo-biodrowym, stawie barkowym. Zwykle dotyczy pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów lub cierpiących na schorzenie reumatyczne, ponadto może wynikać z przedwczesnego zużycia chrząstki stawowej (np. wskutek wyczynowego uprawiania sportu).
Sklerotyzacja w przebiegu choroby zwyrodnieniowej i reumatyzmu
Sklerotyzacja podchrzęstna to jeden z podstawowych objawów choroby zwyrodnieniowej stawów – przewlekłego schorzenia występującego głównie u starszych osób po 60. roku życia. Wskutek rozwoju choroby dochodzi do stopniowego uszkodzenia chrząstki stawowej, warstwy kości znajdującej się bezpośrednio przy stawie, torebki stawowej, a z biegiem czasu także ścięgien i mięśni. Chory skarży się głównie na ból, który może nasilać się pod wpływem aktywności fizycznej. Dodatkowo może wystąpić krótkotrwałe zesztywnienie (maksymalnie 30 minut), które mija po „rozchodzeniu”. Oprócz tego dochodzi do pogorszenia ruchomości stawu, co poważnie ogranicza normalne funkcjonowanie. Zajęte stawy stają się tkliwe i wydają trzeszczące dźwięki, z czasem może wytworzyć się miejscowy stan zapalny.
Sklerotyzacja występuje również przy reumatyzmie (np. reumatoidalnym zapaleniu stawów). Schorzenia z tej grupy atakują ludzi w różnym wieku, nawet dzieci i młodzież, choć najczęściej chorują kobiety w przedziale 30-50 lat. Objawy zależą od rodzaju choroby, jednak można wyróżnić wspólne dolegliwości charakterystyczne dla zapalenia stawów, tj:
- ból i obrzęk zajętego stawu,
- poranne zesztywnienie stawu,
- wzrost ciepłoty ciała w miejscu zapalenia,
- ograniczenie sprawności stawu,
- deformacje,
- podskórne guzki reumatoidalne.
W badaniu rentgenowskim uwidaczniają się typowe zmiany świadczące o uszkodzeniach stawów i kości, m.in. zwężenie szpary stawowej, nadżerki kostne, osteofity, torbiele podchrzęstne, deformacje i właśnie sklerotyzacja.
Czy sklerotyzacja podchrzęstna poddaje się leczeniu?
Cofnięcie zmian spowodowanych sklerotyzacją jest niemożliwe, dlatego leczenie skupia się na zahamowaniu postępu głównego schorzenia (reumatyzmu lub choroby zwyrodnieniowej stawów). W obu przypadkach niezbędna jest farmakologia. W zależności od zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta, lekarz może zalecić leki przeciwbólowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki modyfikujące przebieg choroby, steroidy lub leki biologiczne. Walka o jak najdłuższe zachowanie sprawności polega również na wdrożeniu rehabilitacji ruchowej oraz dobraniu optymalnych zabiegów fizykoterapeutycznych. Zaawansowana sklerotyzacja skutkująca unieruchomieniem stawu może wymagać leczenia chirurgicznego, tj. wstawienia protezy stawu.
Be First to Comment